Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Η εποχή των 100 Μbps

Οι διαθέσιμες ταχύτητες διακίνησης δεδομένων δείχνουν να μην είναι ποτέ αρκετές για τους χρήστες. Ακόμη και τα 10 - 12 «πραγματικά» Mbps που μπορεί να προσφέρει μία σύνδεση ADSL 2+, που είναι διαθέσιμες στην ελληνική αγορά, ίσως να μην αποδειχθούν αρκετά για την κάλυψη των απαιτήσεων των χρηστών στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.

Ιδίως αν οι τηλεπικοινωνιακές συνδέσεις αρχίσουν να χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση τηλεοπτικού περιεχόμενου υψηλής ευκρίνειας, όπου η μίνιμουμ απαίτηση είναι τα 10 Mbps ανά κανάλι.

Υπό αυτό το σκεπτικό, δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί μεγάλοι τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί έχουν ήδη ξεκινήσει την υλοποίηση δικτύων οπτικών ινών, που προσφέρουν ταχύτητες σύνδεσης που μπορεί να φθάνουν ακόμη και τα 100 Mbps.

Τέτοιου είδους συνδέσεις προσφέρονται σε χώρες όπως η Ιαπωνία, η Γαλλία και η Νότια Κορέα, ενώ ετοιμάζονται και άλλα ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Σουηδία, Δανία). Στο «παιχνίδι» ενδέχεται να μπει και η Ελλάδα, εφόσον οι προθέσεις του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, όπως διατυπώθηκαν πρόσφατα, γίνουν πραγματικότητα.

Τα πλεονεκτήματα Το μεγάλο πλεονέκτημα των δικτύων οπτικών ινών είναι η δυνατότητα να διακινούνται μέσα από αυτά τεράστιες ποσότητες δεδομένων σε εντυπωσιακά υψηλές ταχύτητες.

Αυτό που έχει σημασία είναι πού καταλήγει το δίκτυο οπτικών ινών. Η μία εκδοχή είναι στο οικοδομικό τετράγωνο (FTTP) σε ένα ειδικό κουτί, από το οποίο γίνεται η διανομή στα γύρω κτίρια. Μία δεύτερη εκδοχή είναι να φθάνει στο κτίριο (FTTB), ενώ η τρίτη είναι να έρχεται μέχρι το σπίτι του χρήστη (FTTH). Οσο πιο κοντά φθάνει στον χρήστη, τόσο υψηλότερες μπορεί να είναι οι πραγματικές ταχύτητες, με το ανάλογο βέβαια οικονομικό τίμημα.

Οσον αφορά τη χρησιμότητα μίας σύνδεσης των 100 Mbps, προς το παρόν, ουσιαστική σημασία έχει στις υπηρεσίες video και μετάδοσης τηλεοπτικού περιεχομένου υψηλής ευκρίνειας. Ομως, το πρόσφατο παρελθόν έχει δείξει ότι, αν υπάρχουν οι υποδομές, κάνουν την εμφάνισή τους και οι αντίστοιχες εφαρμογές.

Ενα παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η βιντεοτηλεφωνία ή τα on line παιχνίδια, όπου ο χρήστης θα έμπαινε σε έναν τρισδιάστατο εικονικό κόσμο. Μία άλλη εφαρμογή θα μπορούσε να είναι η τηλε-εκπαίδευση ή οι εικονικές «εκκλησίες του δήμου». Εφαρμογές που μοιάζουν ότι έχουν βγει από ταινίες επιστημονικής φαντασίας μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, εφόσον υπάρχουν οι απαραίτητες ταχύτητες διακίνησης δεδομένων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: